W drodze do Argostoli. Kefalonia po raz trzeci.

Dzisiaj zapraszam Was do mojej ulubionej Grecji, po raz trzeci na wyspę Kefalonię.
Tęsknię już za tymi klimatami. Moi stali bywalcy wiedzą, że Grecja to mój żywioł.
 Nie będzie w tym poście opisów historii danych miejscowości, skupiłam się na pokazaniu Wam greckich uroków.

W podróży tym razem towarzyszy nam Fazi :

Tego dnia po śniadaniu ruszyliśmy w kierunku stolicy - Argostoli ( na temat stolicy zaplanowałam odrębny post).
Mijaliśmy urokliwe miejscowości, których nazwy były dla nas praktycznie takie same.
W oddali zobaczyliśmy jakieś ruiny, więc oczywiście szybka decyzja: Trzeba je zobaczyć.
Niestety oznakowanie nie było najlepsze. Nagle M stwierdził:
- Tu jest jakaś strzałka. Jedziemy!
Niestety to był zły wybór. Na początku droga była całkiem przyzwoita, następnie zmieniła się w szutrową i pełną kamieni. Samochód z wypożyczalni, a my jak na rajdzie Dakar. To nie było zabawne. Już mieliśmy zawrócić, kiedy zza drzew zaczęły wyłaniać się jakieś ruiny.
M. zadowolony, ja raczej sceptycznie nastawiona, czy to te same, które wdzieliśmy z głównej drogi.
No i nie były to te same.
Przy okazji trafiliśmy na w miarę zabezpieczone ruiny klasztoru. Z dala od cywilizacji, ukryte w lesie. Obfociłam budynek na ile było to możliwe.

Całe szczęście, że M. miał gdzie zawrócić i z duszą na ramieniu, żeby nie uszkodzić samochodu, dojechaliśmy do głównej drogi.
Teraz już bardziej uważniej wypatrywałam, gdzie należy skręcić. Lubimy spontaniczne odkrywanie różnych miejsc w Grecji, ale nie każda przygoda kończyła się dobrze, więc wolę mieć oczy podwójnie otwarte.
 Udało nam się w końcu dotrzeć do urokliwej miejscowości (przepraszam, ale zapodziałam gdzieś notatki z tej wycieczki), której nazwy nie pamiętam. Sporo turystów kręciło się już a parkingach, a cel był widoczny jak na dłoni. Małe podejście pod górę było dla mnie w upale nie lada wyzwaniem. Gdybym wtedy wiedziała o tym, o czym wiem teraz, pewnie M. nie pozwoliłby na ten spacer. Ale ten temat poruszę innym razem...
Zachwycam się małymi greckimi miejscowościami. Chłonę te widoki, by do nich wracać później we wspomnieniach:

No to ruszamy:

Cel coraz bliżej...

Wokół rozpościerały się piękne widoki:

Mogłabym tak patrzeć godzinami:

M. jak zwykle interesuje się armatą:

Po krótkim odpoczynku schodzimy w dół, niestety nie mam sił, by wspiąć się wyżej.
Pewnie tam widoki były jeszcze ciekawsze...

Ale w centrum miejscowości też czekały na nas atrakcje.
Pamiątki oczywiście także były:

Mnie jednak bardziej zainteresował ten budynek:

W takim ciekawym miejscu - fotki musowo:

Opuszczamy powoli to urocze miejsce i ruszamy w kierunku Argostoli.
Kierowca gotowy do drogi.

Pozdrawiam bardzo serdecznie wszystkich odwiedzających.

Dziękuję za komentarze pod ostatnim postem.:)

Zdjęcia: Kefalonia, 2019 rok.

TRZYMAJMY SIĘ ZDROWO!