Trzy razy M: Maki, Mochów i Mała Częstochowa

Witajcie!

Brak listy moich ulubionych blogów strasznie utudnia mi odwiedzanie Was w blogosferze, nie wiem, kiedy ukazują się nowe posty. :(
Mam nadzieję, że wreszcie ktoś mi pomoże...
A dzisiaj kolejna bliska podróż. Tym razem do Mochowa.
Trasa była niezwykle malownicza, co chwilę wzdychałam i wołałam do męża: Patrz, patrz, całe połacie kolorowych pól... Zatrzymaj się!
No, ale wiadomo, nie zawsze można się zatrzymać, więc zostało mi tylko podziwianie i wzdychanie...
Nagle udało się. Wyskoczyliśmy szybko z samochodu i raz dwa zanurzyłam się w pięknym makowym kwieciu i oto kilka fotek:

Buty nieodpowiednie na łąkę i takie podłoże, ale tę chwilę przeżyły i pięknie pasują kolorystycznie do maków...

Zostawiamy piękne pola makowe i ruszamy dalej...

Zbliżamy się do Mochowa. Jest to wieś położona za rzeką Osobłogą, a nazwa wsi pochodzi od drewnianych schowków, które okoliczni mieszkańcy budowali na bagnach nad rzeką w czasie najazdów tatarskich.
Z połączenia słów: "mom chów", powstał wyraz  - mochów.
Przed nami widoczny słynny klasztor w Mochowie.

Klasztor w Mochowie był drugą fundacją księcia Władysława Opolczyka po Jasnej Górze na ziemiach polskich. W XIII wieku na terenie dzisiejszego klasztoru istniała drewniana kaplica, na miejscu której paulini wybudowali drewniany kościół.
Niestety w roku 1428 ojcowie paulini zginęli z rąk husytów, zaś kościół i klasztor spalono.

Dopiero w 1578 roku paulini powrócili do Mochowa, zaś obecny kościół pochodzi z pierwszej połowy XVIII wieku, a przebudowany został w latach 1910 - 1911, zabudowania klasztoru natomiast pochodzą z XVIII wieku.

Na pewno zastanawiacie się, dlaczego Mochów nazywa się Małą Częstochową.
Jest z tym związana bardzo ciekawa historia...
Zanim ją opowiem, kilka fotek z obejścia kościoła i klasztoru:

Już w przedsionku zauważamy wizerunek Czarnej Madonny, która unosi się nad kościołem i klasztorem:

W czasie, gdy Szwedzi zimą 1656 roku próbowali złamać opór obrońców jasnogórskiego klasztoru, w Częstochowie nie było cudownego obrazu Matki Boskiej.
Zapobiegliwi zakonnicy wywieźli wcześniej, już w listopadzie cudowny obraz poza granice Rzeczypospolitej na Śląsk, właśnie do kościoła w Mochowie, gdzie zaopiekowali się nim ojcowie paulini.
Jeśli wnikliwie przyjrzycie się zdjęciu, przede mną znajduje się sznur odgradzajacy część przenaczoną do zwiedzania od reszty kościoła...

Świątynię tę odwiedzał i modlił się przed wizerunkiem Częstochowskiej Madonny - król Polski Jan Kazimierz, który w tym czasie przebywał w Głogówku.
W głębi widoczna jest kopia cudownego obrazu. Niestety nie wolno podejść bliżej.
Mój bardzo niesforny M. spróbował ominąć sznur odgradzający i ku naszemu przerażeniu włączył się alarm...
Ze wstydem czekaliśmy, co stanie się dalej... Byłam zła na męża, powiedziałam mu, że aż tak dla bloga nie musi się poświęcać, łamać zakazy i narażać nas... No cóż, stało się... Alarm wył, a my staliśmy, jak słup soli i  nadal czekaliśmy, co się dalej wydarzy...
Przybiegł zakonnik i nie ukrywam, był trochę nieuprzejmy. Mąż oczywiście próbował coś tam tłumaczyć, ale zakaz to zakaz... Przeprosiliśmy za "szczenięce" zachowanie, ale było nam głupio okrutnie...
Jak widzicie M. prawie zawsze coś nabroi...
Z drugiej strony było mi smutno, że nie można podejść bliżej i zobaczyć dokładnie wnętrza kościoła...

A jest bardzo ciekawy. Znajduje się tutaj aż 5 ołtarzy, przepiękne liczne rzeźby, monumentalna ambona oraz zespół rzeźb nad chrzcielnicą:

Może kiedyś uda nam się być tutaj na nabożeństwie, ale wtedy przecież nie będziemy robić zdjęć...
Bo nie wypada...
Kościół obecnie jest pod wezwaniem Trójcy Świętej i Matki Boskiej Czestochowskiej.
Ale, zapomniałam Wam napisać, co dalej stało się z obrazem...
Kiedy zagrożenie minęło, w uroczystym orszaku zakonników i wiernych Obraz Jasnogórski wrócił do Częstochowy.
Mochów jeszcze raz udzielił mu schronienia w 1705 roku, gdy do Częstochowy ze swoją armią zbliżał się generał Stromber.
Po roku 1810 czyli po kasacie majątków kościelnych przez państwo pruskie, paulini opuścili klasztor.

My też już opuszczamy świątynię...

W 1844 roku Oppersdorffowie ( straszny wyraz!), wykupili klasztor i sprowadzili siostry boromeuszki, które urządziły tutaj szpital i pracowały charytatywnie.

Zapowiedziałam skruszonemu M., że jak jeszcze raz zrobi taki numer, to uduszę Go, nawet jeśli będzie to święte miejsce, a ja wrócę do domu pociągiem...

W Mochowie, w klasztorze siostry przebywały 10 lat, do momentu, kiedy paulini ponownie tutaj powrócili.

Teraz już wiecie, dlaczego miejsce to nazywa się Małą Czestochową.
Warto je zobaczyć, tylko pamiętajcie, nie wolno nawet ręki z aparatem wysunąć zza sznur...
Bo najecie się wstydu, jak my...

Na zewnątrz jest natomiast bardzo bezpiecznie...

Opuszczamy już Małą Częstochowę czyli Mochów. Po tej przygodzie czeka nas, tym razem, miła niespodzianka w dalszej części wycieczki, o której napiszę niebawem.

Pozdrawiam bardzo serdecznie wszystkich odwiedzających i zapraszam na kolejne wspomnienia.

Sukienka: Metro
Torebka: New Yorker
Buty: Jennika, sklep prywatny
Bransoletka, zegarek: Avon
Złoty łańcuszek: prezent od mamy