Zamek biskupów wrocławskich w Ujeździe.

Tym razem cel naszej wycieczki - ruiny zamku biskupów wrocławskich w miejscowości Ujazd, województwo opolskie.
O miejscu  zdecydował. M.
W zasadzie kierunek był mi obojętny, najważniejsze było dla mnie to, by spędzić razem czas i zobaczyć jakieś ciekawe miejsce.
Poranek tego dnia był chłodny, z godziny na godzinę temperatura rosła, ale na szczęście nie było upału, bo od jakiegoś czasu mi nie służy...

No to ruszamy.
Zapraszam na wycieczkę. :)

Trochę historii:

Według źródeł: początki zamku sięgają XIII wieku, natomiast pierwsza wzmianka na temat osady Ujazd pojawiła się w bulli papieża Hadriana IV w roku 1155.
Kiedy zamek powstał, był ufortyfikowany z fosą, basztami i murami obronnymi.
Niestety w XIV wieku, po przegranej wojnie z księciem opolskim Bolkiem III, osiadły tutaj biskup zlikwidował warowne elementy budowli.
Już jako pałac pozostał w rękach biskupów wrocławskich do 1428 roku, a następnie w rękach prywatnych i wielokrotnie zmieniał właścicieli.
Bardziej szczegółowe informacje - zainteresowani znajdą na stronach Wikipedii. :)
Wybaczcie, że piszę tak mało informacji, ale muszę ograniczać czas przed komputerem.

Ostatnimi właścicielami zamku w Ujeździe od 1843 roku, była rodzina książęca Hohenlohe. Do  dzisiaj żyją jej potomkowie w Niemczech.
Fragment herbu rodowego znajduje się nad bramą wjazdową.

Kres świetności zamku biskupiego nadszedł w 1945 roku, kiedy Armia Czerwona zdobywała miasto i niestety wówczas zarówno zamek jak i większa część miejscowości Ujazd, zostały spalone i zniszczone.
Pozostały tylko resztki ścian z fragmentami zdobień.

 Ruiny jeszcze niedawno groziły zawaleniem. Obecnie są częściowo zabezpieczone.
Dobudowano schody, dzięki którym można wejść na 3 "piętro"ruin.

M. kombinuje, żeby nam "trzasnąć" selfie :)

Widoki z góry:

Za murami widoczny kościół pod wezwaniem  św. Andrzeja.

Kościół był otwarty, ale wewnątrz znajduje się miejsce, którego nie wolno przekroczyć z powodu alarmu. Tym razem byliśmy ostrożni.
Pamiętacie naszą przygodę w Machowie? :) Nie było nam wtedy do śmiechu...

Wokół kościoła:

Opuszczamy już powoli Ujazd.

I nasze drugie selfie :) Nie było żywego ducha, żeby uwiecznić nas razem...

 Mąż obiecał mi, że pojedziemy zobaczyć jeszcze jedno interesujące miejsce, o którym napiszę  już w innym  poście.
Na trasie odpoczęliśmy i zjedliśmy obiad w ciekawym hotelu - zajeździe.
Bardzo spodobał mi się "książkowy" wystrój recepcji:

Życzę wszystkim spokojnego weekendu i zapraszam na nasze  kolejne wspomnienia podróżnicze.
Zdjęcia pochodzą z początku kwietnia 2019 roku.

DZIĘKUJĘ RÓWNIEŻ ZA PAMIĘĆ I ŻYCZENIA ŚWIĄTECZNE, EMPATIĘ I ZROZUMIENIE...

Przepraszam za nieobecność na ulubionych blogach. Powoli nadrabiam zaległości.

A wycieczkowo:
Sweter - tunika: Bon prix
Kurtka z ekologicznej skóry: lokalny sklep
Spodnie: lokalny sklep
Torebka, apaszka: lokalny sklep