Z Manopello do Asyżu - Część pierwsza. Włochy po raz siódmy.

Witajcie!

Minął już przeszło rok od naszego wyjazdu do Włoch. Myślę, że przyszła pora, by pokazać, gdzie oprócz Rzymu, San Giovanno Rotondo, Monte Sant Angelo jeszcze dotarliśmy.

Kolejnym dla nas ważnym miejscem, była wizyta w Manopello, a w dalszej kolejności Asyż.
Zapraszam na  wspomnienia podróżnicze.

Wczesnym rankiem po śniadaniu wyruszyliśmy z Giovanno Rotondo  w kierunku Manopello.
Dzień zapowiadał się słoneczny a piękne widoki z autokaru umilały nam podróż.

Manopello to gmina i zarazem miejscowość położona w Apeninach Środkowych w rejonie Abruzja.

Celem naszej wyprawy było Sanktuarium Volto Salto, co znaczy Święte Oblicze.

Nasze kolejne marzenie podróżnicze się spełniało. Planowaliśmy z mężem wyprawę do Włoch w 2007 roku. Z bardzo ważnych powodów osobistych dwa tygodnie przed wyjazdem musieliśmy zrezygnować z wyjazdu.

Miasteczko stało się głośne za sprawą niemieckiego dziennikarza i pisarza Paula Baddego oraz jego książki "Boskie Oblicze. Całun z Manopello".
Neoromańska fasada jest zbudowana z beżowych i różowych kamiennych bloków, ułożonych w geometryczny wzór.

Świątynia z zewnątrz nie wzbudza takiego zainteresowania i podziwu, jak większość kościołów, bazylik, katedr we Włoszech. Jednak to, co znajduje się wewnątrz, jest niezwykle cenne i ważne dla chrześcijan

Już za moment wejdziemy do środka tej niezwykłej świątyni.

W głębi widoczny jest ołtarz, który kryje w sobie wielką tajemnicę.

A tą tajemnicą jest relikwia, tkanina o wymariach 24X17, na której jest "zakodowana" twarz:
otwarte oczy, uchylone usta, bujne włosy, nabrzmiały policzek.

Materiał, na którym znajduje się wizerunek, to bisior, najdroższa tkanina świata, a charakteryzuje się tym, że nie da się na nią nałożyć pigmentu, czyli nie da się niczego na niej namalować...
Tkanina jest przechowywana w obustronnie oszklonej monstrancji w centralnym miejscu sanktuarium.
Relikwiarz można oglądać z 2 stron: awers i rewers, które praktycznie nie różnią się od siebie.
Natomiast różnica między całunem turyńskim jest taka, iż turyński przedstawia osobę martwą i jest negatywem, natomiast całun z Manopello przedstawia osobę żywą i jest pozytywem.

Ta ważna dla chrześcijan tkanina jest przechowywana w Manopello od 1638 roku.
Dla nas to wielkie szczęście, że mogliśmy zobaczyć na własne oczy słynną relikwię.

Nie ukrywam, że byłam wzruszona... Czasem muszę w samotności, bez tłumów, przemyśleć ważne dla mnie sprawy, zrozumieć sens, dlaczego w tym miejscu się znalazłam...

Powoli opuszczamy Manopello i udajemy się w kierunku Asyżu.

Mimo że pogoda pogarszała się z godziny na godzinę, byliśmy szczęśliwi, że wreszcie zobaczymy słynny Asyż. W starożytności na tym miejscu znajdowała się osada etruska.

Ma się tutaj wrażenie, jakby czas zatrzymał się w miejscu. O aktualnym wyglądzie budynków oraz rozwiązaniach urbanistycznych zadecydował rozwój miasta w okresie średniowiecza.

Asyż zrobił na mnie wielkie wrażenie. Przez moment wyobraziłam sobie czasy, w których żyli i przebywali tutaj św. Franciszek oraz św. Klara.

W Asyżu znajduje się między innymi Bazylika św. Klary. To gotycka budowla, której powstanie datuje się na lata 1257 - 1260.

Rozeta nad portalem i witraże zostały odbudowane w czasach współczesnych.

Zewnętrzne łuki podporowe dobudowano pod koniec XIV wieku.
W krypcie świątyni znajduje się ciało św. Klary, które jest umieszczone w kryształowej trumnie.

I jeszcze inne spojrzenie na Asyż:

Najstarsza część miasta chroniona jest przez systemem obronny złożony z ośmiu ufortyfikowanych bram wjazdowych i obronnego wału.

Na drugą część zwiedzania Asyżu zapraszam już w przyszłym tygodniu.
Ten post dedykuję mojej mamie, która w latach  90 - tych zwiedzała dwukrotnie Włochy.
Nie dotarła wprawdzie do Manopello, ale Asyżem podobnie jak ja, była zachwycona.
Oprócz tego dwukrotnie odwiedziła Rzym, miała okazję być na audiencji u Jana Pawła II, dotarła do Wenecji, Florencji, Padwy, San Marino, złożyła wiązankę czerwonych kwiatów na Monte Cassino.
Kiedy 25 lat temu oglądałam po raz pierwszy zdjęcia z rodzinnego albumu, marzyłam, by kiedyś, tak jak moja mama, zobaczyć te miejsca. Do wszystkich nie dotarłam, ale Włochy są nadal na mojej liście podróżniczej.

Z OKAZJI ŚWIĘTA MATKI WSZYSTKIM MATKOM ŚWIATA ŻYCZĘ WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO!

Pozdrawiam bardzo serdecznie odwiedzających mój blog i zapraszam na kolejne wspomnienia.
W najbliższym czasie dotrę na moje ulubione blogi.

Zdjęcia pochodzą z maja 2014 roku.

Bluzka: Orsay
Spodnie śmietankowe: lokalny sklep
Kurtka: Bon prix
Buty: CCC
Torba: Avon
Ostatnie zdjęcie: źródło Internet