W ogrodzie mojej przyjaciółki - wspomnienie lata...

Obiecałam, że do końca października przygotuję ten post i dotrzymuję słowa. Koniec lata, pierwsze jaskółki jesieni, słoneczne wrześniowe popołudnie i wieczór spędziliśmy u naszych przyjaciół w ich pięknym ogrodzie. Trochę czasu na zrobienie zdjęć a później niekończące się rozmowy. Uwielbiam towarzystwo mojej przyjaciółki. Potrafimy rozmawiać godzinami i dziwimy się, że czas tak szybko zleciał. Poznałyśmy się podczas wyprawy do Ziemi Świętej w 2009 roku. O tej wyprawie oczywiście także ukaże się post. Poznaliśmy również Jej męża, córkę i syna. Wspaniała rodzina.

Wczoraj za oknem świeciło słoneczko, tak jak podczas naszego ostatniego spotkania. Na termometrze w słońcu było prawie 30 stopni i tylko jesienne liście i chłodniejszy wiatr przypominały mi, że to nie początek września, tylko prawie koniec października.
Myślę, że gdybym tak ubrana pobiegła do centrum miasta, nie wzbudziłabym mega sensacji... Piękne lato mamy tej jesieni, z czego oczywiście baaaaaaaardzo się cieszę.

Dzisiaj  rano obudził mnie deszcz, ale i tak temperatura jest dosyć wysoka jak na tę porę roku.
Jutro prawdopodobnie znów będzie słoneczny dzionek.

Zapraszam  do ogrodu mojej przyjaciółki, z którą mam nadzieję, że spotkam się wkrótce.

Dobry przyjaciel jest wielkim darem nieba.
                                                      Platon

Pozdrawiam wszystkich odwiedzających i życzę szczerych i mądrych przyjaciół wokół siebie.

Ciebie moja droga pozdrawiam szczególnie oraz całą Twoją rodzinkę. Dziękuję, że mogłam opublikować zdjęcia z Twojego magicznego ogrodu.  Do zobaczenia już niedługo.


Bluzka i pomarańczowy topik pod bluzką: Oodji
Spodnie: lokalny butik - już wystąpiły w poście: Cud techniki czyli nasza rodzima Wieża Eiffla
Torebka: Tally weijl
Klapki:  M. Daszyński
Złoty łańcuszek: prezent od rodziców
Zegarek: prezent od mamy
Bransoletki: lokalny butik